Skip to content
Język Niemiecki Online > Gramatyka > Przypadki > Mianownik (Nominativ) – przypadek w języku niemieckim

Mianownik (Nominativ) – przypadek w języku niemieckim

Wprowadzenie do mianownika (Nominativ)

Definicja mianownika

Mianownik, znany jako Nominativ w języku niemieckim, jest jednym z czterech przypadków gramatycznych. Służy on do oznaczania podmiotu w zdaniu, czyli osoby, rzeczy lub pojęcia, które wykonują czynność lub są w stanie bycia. W języku niemieckim mianownik odpowiada na pytania: kto? (wer?) i co? (was?).

Podstawowa funkcja mianownika

Podstawową funkcją mianownika jest wskazywanie podmiotu zdania. Podmiot to element zdania, który wykonuje czynność wyrażoną przez czasownik. Na przykład w zdaniu: “Der Hund bellt” (Pies szczeka), “Der Hund” jest w mianowniku, ponieważ to on wykonuje czynność szczekania.

Sytuacje, w których używamy mianownika

Mianownik jest używany w następujących sytuacjach:

  1. Podmiot zdania: Jak wspomniano wcześniej, mianownik wskazuje podmiot, np. “Die Katze schläft” (Kot śpi).

  2. Po czasowniku ‘sein’ (być): Mianownik jest używany po czasowniku ‘sein’, aby opisać stan lub tożsamość, np. “Er ist ein Lehrer” (On jest nauczycielem).

  3. Po czasownikach ‘werden’ (stawać się) i ‘bleiben’ (pozostawać): Te czasowniki również wymagają użycia mianownika, np. “Sie wird Ärztin” (Ona zostanie lekarką) i “Er bleibt mein Freund” (On pozostaje moim przyjacielem).

  4. W pytaniach o podmiot: Pytania o podmiot również wymagają mianownika, np. “Wer kommt heute?” (Kto przychodzi dzisiaj?).

Zrozumienie i poprawne użycie mianownika jest kluczowe dla budowania poprawnych zdań w języku niemieckim. Dzięki temu możemy jasno określić, kto lub co jest głównym elementem zdania.

Formy mianownika dla różnych rodzajów

Rodzaj męski (der)

W języku niemieckim rzeczowniki rodzaju męskiego w mianowniku przyjmują rodzajnik określony der oraz rodzajnik nieokreślony ein. Przykłady:

  • Der Mann (mężczyzna) – używamy, gdy mówimy o konkretnym mężczyźnie.
  • Ein Mann (mężczyzna) – używamy, gdy mówimy o mężczyźnie ogólnie, bez wskazywania na konkretnego.

Rodzaj żeński (die)

Rzeczowniki rodzaju żeńskiego w mianowniku używają rodzajnika określonego die oraz rodzajnika nieokreślonego eine. Przykłady:

  • Die Frau (kobieta) – używamy, gdy mówimy o konkretnej kobiecie.
  • Eine Frau (kobieta) – używamy, gdy mówimy o kobiecie ogólnie.

Rodzaj nijaki (das)

Dla rzeczowników rodzaju nijakiego w mianowniku stosujemy rodzajnik określony das oraz rodzajnik nieokreślony ein. Przykłady:

  • Das Kind (dziecko) – używamy, gdy mówimy o konkretnym dziecku.
  • Ein Kind (dziecko) – używamy, gdy mówimy o dziecku ogólnie.

Liczba mnoga (die)

W liczbie mnogiej, niezależnie od rodzaju, używamy rodzajnika określonego die. W liczbie mnogiej nie stosuje się rodzajnika nieokreślonego. Przykłady:

  • Die Männer (mężczyźni) – używamy, gdy mówimy o konkretnych mężczyznach.
  • Die Frauen (kobiety) – używamy, gdy mówimy o konkretnych kobietach.
  • Die Kinder (dzieci) – używamy, gdy mówimy o konkretnych dzieciach.

Zrozumienie form mianownika dla różnych rodzajów jest kluczowe dla poprawnego konstruowania zdań w języku niemieckim. Dzięki temu możemy precyzyjnie określić, kto lub co jest podmiotem zdania.

Użycie mianownika w zdaniach

Mianownik jako podmiot zdania

Mianownik jest najczęściej używany do wskazywania podmiotu zdania, czyli osoby, rzeczy lub pojęcia, które wykonują czynność. Oto kilka przykładów:

  • Der Lehrer erklärt die Lektion.
  • Nauczyciel wyjaśnia lekcję.
  • “Der Lehrer” jest podmiotem zdania i znajduje się w mianowniku.

  • Die Kinder spielen im Park.

  • Dzieci bawią się w parku.
  • “Die Kinder” to podmiot zdania w mianowniku.

  • Das Auto steht vor dem Haus.

  • Samochód stoi przed domem.
  • “Das Auto” jest podmiotem w mianowniku.

Mianownik w orzeczeniu imiennym

Mianownik jest również używany w orzeczeniach imiennych, które opisują stan lub tożsamość podmiotu. W takich przypadkach mianownik pojawia się po czasownikach takich jak “sein” (być), “werden” (stawać się) i “bleiben” (pozostawać). Oto przykłady:

  • Er ist ein guter Arzt.
  • On jest dobrym lekarzem.
  • “Ein guter Arzt” jest w mianowniku, ponieważ opisuje tożsamość podmiotu “Er”.

  • Sie wird eine berühmte Sängerin.

  • Ona zostanie sławną piosenkarką.
  • “Eine berühmte Sängerin” jest w mianowniku, ponieważ opisuje przyszły stan podmiotu “Sie”.

  • Das Wetter bleibt schön.

  • Pogoda pozostaje piękna.
  • “Schön” jest w mianowniku, ponieważ opisuje stan podmiotu “Das Wetter”.

Zrozumienie użycia mianownika w zdaniach jest kluczowe dla poprawnego konstruowania zdań w języku niemieckim. Dzięki temu możemy precyzyjnie określić, kto lub co jest podmiotem zdania oraz jak opisać jego stan lub tożsamość.

Zaimki osobowe w mianowniku

Wprowadzenie do zaimków osobowych

Zaimki osobowe w języku niemieckim pełnią ważną rolę w zdaniach, zastępując rzeczowniki i wskazując na osoby lub rzeczy. W mianowniku, zaimki osobowe odpowiadają na pytania kto? (wer?) i co? (was?), podobnie jak rzeczowniki.

Formy zaimków osobowych w mianowniku

W języku niemieckim zaimki osobowe w mianowniku różnią się w zależności od liczby i osoby. Oto ich formy:

Liczba pojedyncza

  1. 1. osoba (ja): ich
  2. Przykład: Ich bin müde.

    • Jestem zmęczony.
  3. 2. osoba (ty): du

  4. Przykład: Du bist mein Freund.

    • Ty jesteś moim przyjacielem.
  5. 3. osoba (on/ona/ono): er/sie/es

  6. Przykład: Er ist Lehrer.
    • On jest nauczycielem.
  7. Przykład: Sie ist Ärztin.
    • Ona jest lekarką.
  8. Przykład: Es ist ein schönes Auto.
    • To jest piękny samochód.

Liczba mnoga

  1. 1. osoba (my): wir
  2. Przykład: Wir gehen ins Kino.

    • Idziemy do kina.
  3. 2. osoba (wy): ihr

  4. Przykład: Ihr seid willkommen.

    • Jesteście mile widziani.
  5. 3. osoba (oni/one): sie

  6. Przykład: Sie spielen Fußball.

    • Oni grają w piłkę nożną.
  7. Forma grzecznościowa (Pan/Pani/Państwo): Sie

  8. Przykład: Sie sind Herr Müller?
    • Czy Pan jest panem Müllerem?

Przykłady użycia zaimków osobowych w zdaniach

Zaimki osobowe w mianowniku są używane jako podmioty w zdaniach. Oto kilka przykładów:

  • Ich lese ein Buch.
  • Czytam książkę.

  • Du hast eine Katze.

  • Masz kota.

  • Er fährt nach Berlin.

  • On jedzie do Berlina.

  • Wir lernen Deutsch.

  • Uczymy się niemieckiego.

  • Ihr habt Ferien.

  • Macie wakacje.

  • Sie kommen aus Polen.

  • Oni pochodzą z Polski.

Zrozumienie form i użycia zaimków osobowych w mianowniku jest kluczowe dla poprawnego konstruowania zdań w języku niemieckim. Dzięki temu możemy precyzyjnie określić, kto lub co jest podmiotem zdania.

Pytania w mianowniku

Tworzenie pytań z użyciem ‘wer’ i ‘was’

W języku niemieckim, tworzenie pytań w mianowniku jest kluczowe dla zrozumienia, kto lub co jest podmiotem zdania. Pytania te zaczynają się od zaimków pytających ‘wer’ (kto?) i ‘was’ (co?).

‘Wer’ – pytania o osoby

Zaimka ‘wer’ używamy, gdy pytamy o osoby. Oto kilka przykładów:

  • Wer kommt heute?
  • Kto przychodzi dzisiaj?

  • Wer ist dein Lehrer?

  • Kto jest twoim nauczycielem?

  • Wer spielt Fußball?

  • Kto gra w piłkę nożną?

‘Was’ – pytania o rzeczy lub pojęcia

Zaimka ‘was’ używamy, gdy pytamy o rzeczy lub pojęcia. Oto kilka przykładów:

  • Was ist das?
  • Co to jest?

  • Was machst du?

  • Co robisz?

  • Was gefällt dir?

  • Co ci się podoba?

Ćwiczenia na tworzenie pytań w mianowniku

Aby lepiej zrozumieć tworzenie pytań w mianowniku, wykonaj poniższe ćwiczenia. Spróbuj samodzielnie ułożyć pytania, używając ‘wer’ i ‘was’.

Ćwiczenie 1: Uzupełnij pytania

  1. ______ ist dein Freund?
  2. (Kto jest twoim przyjacielem?)

  3. ______ machst du am Wochenende?

  4. (Co robisz w weekend?)

  5. ______ kommt zur Party?

  6. (Kto przychodzi na imprezę?)

  7. ______ ist das neue Buch?

  8. (Co to za nowa książka?)

Ćwiczenie 2: Przetłumacz na niemiecki

  1. Kto jest twoim nauczycielem?

  2. Co to jest?


  3. Kto gra w piłkę nożną?


  4. Co robisz teraz?


Ćwiczenie 3: Stwórz własne pytania

Spróbuj stworzyć własne pytania w mianowniku, używając ‘wer’ i ‘was’.





Poprawne tworzenie pytań w mianowniku jest kluczowe dla skutecznej komunikacji w języku niemieckim. Dzięki tym ćwiczeniom możesz doskonalić swoje umiejętności i lepiej zrozumieć, jak zadawać pytania o podmiot zdania.

Mianownik w porównaniu z innymi przypadkami

Różnice między mianownikiem a biernikiem

W języku niemieckim mianownik (Nominativ) i biernik (Akkusativ) to dwa z czterech przypadków gramatycznych, które pełnią różne funkcje w zdaniu. Oto kluczowe różnice między nimi:

  1. Funkcja w zdaniu:
  2. Mianownik: Służy do oznaczania podmiotu zdania, czyli osoby, rzeczy lub pojęcia, które wykonują czynność. Odpowiada na pytania kto? (wer?) i co? (was?).
  3. Biernik: Używany jest do oznaczania dopełnienia bliższego, czyli osoby, rzeczy lub pojęcia, które są bezpośrednio dotknięte czynnością. Odpowiada na pytania kogo? (wen?) i co? (was?).

  4. Przykłady użycia:

  5. Mianownik: “Der Hund bellt.” (Pies szczeka.) – “Der Hund” jest podmiotem w mianowniku.
  6. Biernik: “Ich sehe den Hund.” (Widzę psa.) – “Den Hund” jest dopełnieniem bliższym w bierniku.

  7. Rodzajniki:

  8. Mianownik: der (męski), die (żeński), das (nijaki), die (mnoga)
  9. Biernik: den (męski), die (żeński), das (nijaki), die (mnoga)

Wskazówki, kiedy używać mianownika, a kiedy innych przypadków

  1. Użycie mianownika:
  2. Podmiot zdania: Zawsze używaj mianownika, gdy wskazujesz podmiot, np. “Die Katze schläft.” (Kot śpi.)
  3. Po czasownikach ‘sein’, ‘werden’, ‘bleiben’: Te czasowniki wymagają mianownika, np. “Er ist ein Lehrer.” (On jest nauczycielem.)

  4. Użycie biernika:

  5. Dopełnienie bliższe: Używaj biernika, gdy wskazujesz na dopełnienie bliższe, np. “Ich kaufe einen Apfel.” (Kupuję jabłko.)
  6. Po niektórych przyimkach: Przyimki takie jak “durch”, “für”, “gegen”, “ohne”, “um” wymagają biernika, np. “Ich gehe durch den Park.” (Idę przez park.)

  7. Inne przypadki:

  8. Celownik (Dativ): Używany do oznaczania dopełnienia dalszego, np. “Ich gebe dem Mann das Buch.” (Daję mężczyźnie książkę.)
  9. Dopełniacz (Genitiv): Używany do oznaczania przynależności, np. “Das Buch des Mannes.” (Książka mężczyzny.)

Zrozumienie różnic między mianownikiem a innymi przypadkami oraz umiejętność ich poprawnego stosowania jest kluczowe dla budowania poprawnych zdań w języku niemieckim. Dzięki temu możemy precyzyjnie określić, kto lub co jest podmiotem, a kto lub co jest dopełnieniem w zdaniu.

Ćwiczenia i przykłady

Zadania na rozpoznawanie mianownika w zdaniach

W poniższych zdaniach znajdź podmiot, który jest w mianowniku. Podkreśl go lub zaznacz.

  1. Der Hund bellt laut.
  2. (Pies szczeka głośno.)

  3. Die Katze schläft auf dem Sofa.

  4. (Kot śpi na sofie.)

  5. Das Kind spielt im Garten.

  6. (Dziecko bawi się w ogrodzie.)

  7. Die Blumen blühen im Frühling.

  8. (Kwiaty kwitną na wiosnę.)

  9. Ein Mann liest die Zeitung.

  10. (Mężczyzna czyta gazetę.)

Ćwiczenia na tworzenie zdań z użyciem mianownika

Stwórz zdania, używając poniższych słów jako podmiotu w mianowniku. Pamiętaj, aby poprawnie używać rodzajników.

  1. Der Lehrer
  2. Przykład: Der Lehrer erklärt die Grammatik.
  3. (Nauczyciel wyjaśnia gramatykę.)

  4. Die Kinder

  5. Przykład: Die Kinder spielen im Park.
  6. (Dzieci bawią się w parku.)

  7. Das Auto

  8. Przykład: Das Auto steht vor dem Haus.
  9. (Samochód stoi przed domem.)

  10. Eine Frau

  11. Przykład: Eine Frau liest ein Buch.
  12. (Kobieta czyta książkę.)

  13. Die Vögel

  14. Przykład: Die Vögel singen am Morgen.
  15. (Ptaki śpiewają rano.)

Dodatkowe ćwiczenia

Spróbuj samodzielnie stworzyć zdania, używając poniższych podmiotów w mianowniku. Zwróć uwagę na poprawne użycie rodzajników i form czasowników.

  1. Der Baum
  2. (Drzewo)

  3. Die Sonne

  4. (Słońce)

  5. Ein Junge

  6. (Chłopiec)

  7. Das Buch

  8. (Książka)

  9. Die Freunde

  10. (Przyjaciele)

Ćwiczenia te pomogą Ci lepiej zrozumieć i stosować mianownik w języku niemieckim. Poprzez praktykę, nauczysz się rozpoznawać podmiot w zdaniu oraz tworzyć poprawne zdania z użyciem mianownika.

Typowe błędy i jak ich unikać

Najczęstsze pomyłki polskich uczniów przy użyciu mianownika

Polscy uczniowie uczący się języka niemieckiego często napotykają trudności z poprawnym użyciem mianownika. Oto kilka najczęstszych błędów:

  1. Niewłaściwe użycie rodzajników: W języku niemieckim każdy rzeczownik ma przypisany rodzajnik, który musi być zgodny z rodzajem gramatycznym rzeczownika. Polscy uczniowie często mylą rodzajniki, np. używając “die” zamiast “der” dla rzeczowników rodzaju męskiego.
  2. Jak unikać: Zapamiętaj rodzajniki dla najczęściej używanych rzeczowników i regularnie ćwicz ich użycie w zdaniach.

  3. Błędy w odmianie zaimków osobowych: Zaimki osobowe w mianowniku różnią się od tych w języku polskim, co prowadzi do błędów, np. “ich” zamiast “du”.

  4. Jak unikać: Ćwicz odmianę zaimków osobowych w różnych kontekstach, zwracając uwagę na ich formy w mianowniku.

  5. Mylenie mianownika z biernikiem: Uczniowie często mylą mianownik z biernikiem, co prowadzi do błędów w konstrukcji zdań.

  6. Jak unikać: Pamiętaj, że mianownik odpowiada na pytania “kto?” i “co?”, a biernik na “kogo?” i “co?”. Ćwicz rozpoznawanie podmiotu i dopełnienia bliższego w zdaniach.

  7. Niepoprawna zgoda podmiotu z orzeczeniem: W języku niemieckim podmiot musi zgadzać się z orzeczeniem w liczbie i osobie, co bywa problematyczne dla polskich uczniów.

  8. Jak unikać: Zwracaj uwagę na końcówki czasowników i ich zgodność z podmiotem w zdaniu.

Wskazówki do poprawnego stosowania mianownika

Aby uniknąć powyższych błędów, warto stosować się do kilku prostych zasad:

  1. Regularne ćwiczenia: Ćwicz tworzenie zdań z użyciem mianownika, zwracając uwagę na poprawne użycie rodzajników i zaimków.

  2. Nauka przez kontekst: Ucz się nowych słów i wyrażeń w kontekście całych zdań, co pomoże lepiej zrozumieć ich użycie w mianowniku.

  3. Korzystanie z materiałów dydaktycznych: Wykorzystuj dostępne materiały, takie jak podręczniki, ćwiczenia online i aplikacje do nauki języka niemieckiego, które oferują praktykę w zakresie użycia mianownika.

  4. Korekta błędów: Po napisaniu zdań lub tekstów, sprawdzaj je pod kątem poprawności gramatycznej, zwłaszcza w zakresie użycia mianownika. Możesz poprosić nauczyciela lub kolegę o sprawdzenie Twojej pracy.

Poprawne stosowanie mianownika jest kluczowe dla budowania poprawnych zdań w języku niemieckim. Dzięki tym wskazówkom i regularnej praktyce, unikniesz najczęstszych błędów i zyskasz pewność w posługiwaniu się tym przypadkiem.

Podsumowanie i wskazówki do nauki

Kluczowe punkty do zapamiętania

  1. Definicja mianownika: Mianownik (Nominativ) to przypadek używany do oznaczania podmiotu w zdaniu, odpowiadający na pytania kto? (wer?) i co? (was?).

  2. Funkcje mianownika:

  3. Wskazuje podmiot zdania, np. “Der Hund bellt.”
  4. Używany po czasownikach ‘sein’, ‘werden’, ‘bleiben’, np. “Er ist ein Lehrer.”

  5. Formy mianownika:

  6. Rodzaj męski: der/ein
  7. Rodzaj żeński: die/eine
  8. Rodzaj nijaki: das/ein
  9. Liczba mnoga: die

  10. Zaimki osobowe w mianowniku:

  11. Ich, du, er/sie/es, wir, ihr, sie/Sie

  12. Tworzenie pytań: Używaj ‘wer’ dla osób i ‘was’ dla rzeczy, np. “Wer kommt heute?”

Strategie efektywnej nauki mianownika

  1. Regularne ćwiczenia: Twórz zdania z użyciem mianownika, koncentrując się na poprawnym użyciu rodzajników i zaimków.

  2. Nauka przez kontekst: Ucz się nowych słów i wyrażeń w kontekście całych zdań, co pomoże lepiej zrozumieć ich użycie w mianowniku.

  3. Korzystanie z materiałów dydaktycznych: Wykorzystuj podręczniki, ćwiczenia online i aplikacje do nauki języka niemieckiego, które oferują praktykę w zakresie użycia mianownika.

  4. Korekta błędów: Po napisaniu zdań lub tekstów, sprawdzaj je pod kątem poprawności gramatycznej, zwłaszcza w zakresie użycia mianownika. Możesz poprosić nauczyciela lub kolegę o sprawdzenie Twojej pracy.

  5. Zrozumienie różnic między przypadkami: Ćwicz rozpoznawanie podmiotu i dopełnienia bliższego w zdaniach, aby unikać mylenia mianownika z innymi przypadkami.

Poprawne stosowanie mianownika jest kluczowe dla budowania poprawnych zdań w języku niemieckim. Dzięki tym wskazówkom i regularnej praktyce, unikniesz najczęstszych błędów i zyskasz pewność w posługiwaniu się tym przypadkiem.